λίγα χρόνια θα το καταλάβουμε όπως έγινε και με τον Γ.Παίσιο και τον Γ.Πορφύριο, τον Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη, τον Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη και άλλους πολλούς. Έφυγε στον ουρανό γιατί δεν θα άντεχε με αυτά που έβλεπε να γίνονται και με όσα άκουγε να του λένε να παραμείνει στα εγκόσμια. Τώρα από ψηλά θα βοηθήσει περισσότερο. Γιατί έχει γίνει μια μεγάλη αδικία. Όχι σε όλα. Το αφήνουμε όμως...
Ο Γέροντας εγεννήθη την 1η Ιουλίου του 1921, στην εορτή των Αγίων Αναργύρων. Μετά την κοίμηση του Γέροντά του, Ιωσήφ του Ησυχαστή, είχε φύγει από τη σκήτη που έμενε και είχε πάει στην Σκήτη των Αγίων Αναργύρων. Ο άγιος Κοσμάς και ο άγιος Δαμιανός λοιπόν ήταν εκείνοι που τον προστάτευαν και εκείνοι που διάλεξαν να τον πάρουν μαζί τους ανήμερα της εορτή τους. Πήγε στην Ι.Μ. Κουτλουμουσίου, στην Νέα Σκήτη και μετά στην Ι.Μ.Βατοπαιδίου με την συνοδεία του.
Δείτε χαμόγελο που έχει ο Γέροντας Ιωσήφ στο πρόσωπό του! Έχετε ξαναδεί ποτέ τέτοιο πράγμα; Τέτοια έκφραση σε έναν νεκρό; Δείτε! Η σύσπαση του προσώπου από το χαμόγελο φθάνει μέχρι τα μάτια. Και συγκρίνετε την φωτογραφία του Γέροντα που κοιμάται και χαμογελάει, με εκείνην ακριβώς από κάτω , όπου είναι λυπημένος. Όταν ζούσε πενθούσε, και τώρα χαίρεται. Είναι αυτό που είπε ο Κύριός μας: “Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται.” Το πρόσωπο του Γέροντα στην κοίμησή του από μόνο του αρκεί για να διαπιστωθεί η αγιότητά του. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι αυτός ο άνθρωπος είναι τώρα με τον Θεό, και αυτό το άψυχο ασκητικό σώμα ένα άγιο λείψανο; ΑΥΤΗ είναι η απάντηση σε όλους αυτούς που κατηγορούν την αδελφότητα και την Μονή του. Και πάνω απ’ όλα, ΑΥΤΗ είναι και η απάντηση σε όλους τους άθεους και εχθρούς της πίστης μας. Να, δείτε πώς καταλήγει ένας άνθρωπος όταν κάνει αυτά που θέλει ο Θεός, και όχι αυτά που θέλει ο διάβολος να κάνουμε. Αυτοί οι “προοδευτικοί” και “διαφωτιστές” που είναι μακρυά από τον Χριστό έτσι θα χαμογελούν όταν πεθάνουν; Τελικά είναι αλήθεια αυτό που λένε… ότι γελάει καλύτερα αυτός που γελάει τελευταίος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου