οίστρος ακολασίας

ΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ χριστιανοί συνήθως δέν γνωρίζουν τί συμβαίνει στήν κοινωνία καί είδικότερα τόν τρόπο ζωης τών κοσμικών άνθρώπων, γιατί δέν εχουν πολλές σχέσεις μαζί τους. "Οσοι, όμως, πληροφοροϋνται, άπογοητεύονται. Ύπάρχειμεγάλη διαφθoρά, ή όποία ξεπερνάει τά όρια της δικης τους φαντασίας. Οί ανθρωποι εχουν άπομακρυνθεί άπό το θέλημα τοϋ Θεοϋ καί ζοϋν σύμφωνα μέ τίς ύποδείξεις τοϋ διαβόλου. Δέν ύπάρχει πιά χριστιανικό ήθος στούς λεγόμενους χριστιανούς.
Παντοϋ έπικρατεί ή άνηθικότητα. Οί σαρκικές ήδονές εχουν μεθύσει τούς άνθρώπoυ όλων τών ήλικιών. Οί νέοι, οί εγγαμοι καί οί γέροντες μιλοϋν για τόν ερωτα καί δέν ντρέπονται. Κανένας δέν μιλάει γιά ήθική, έγκράτεια, άγάπη, οίκογένεια, φόβο Θεοϋ καί αίώνιες άξίες. Ζωώδης ή κατάσταση. Γι' αύτό εχουν αύξηθεί τά διαζύγια καί λιγόστεψαν οί γάμοι. Οί άνθρωποι στίς μέρες μαςεύκολα λύνουν τίς συζυγικές τους σχέσεις. "Ο λα έπιτρέπονται πιά! Κανένας ήθικός φραγμός καί καμμιά ήθική άναστολή.
Παλαιότερα λέγαμε ότι αύτά συμβαίνουν στίς μεγάλες πόλεις, ένώ στίς κωμοπόλεις καί τά χωριά οί άνθρωποι είναι πιό συντηρητικοί. Κάτι τέτοιο δέ ίσχυει σήμερα. Ή άνηθικότητα εχει φτάσει καί στό τελευταίο χωριουδάκι. Δυστυχώς, ή τηλεόραση δίνει τά κατάλληλα μαθήματα. Τό πάν είναι οί σαρκικές ήδονές. Τίποτα άλλο. Ήδονές, ηδoνες, ήδονές! Οί άνθρωποι τρελάθηκαν. Ξέχασαν έντελώς τό Θεο.
Κι ένώ αύτό συμβαίνει, ερχεται καί ή Πολιτεία καί νομοθετεί όχι γιά νά περιορίσει τό κακό, άλλα γιά νά τό νομιμοποιήσει. Καθιερώνει τόν πολιτικό γάμο, άναγνωρίζει τίς έκτρώσεις, διευκολύνει τήν εκδοση τών διαζυγίων, δέχεται δικαιώματα στούς όμοφυλόφιλους καί τώρα σκέφτεται νά νομοθετήσει καί τό συμβόλαιο της έλεύθερης συμβιωσης, δηλαδή νά ζοϋν οί άνθρωποι κατά τίς όρέξεις τους, νά μή εχουν ύποχρεώσεις και νά μή θεωροϋνται παρανομοι καί άμαρτωλοί. Συγχρόνως δέ v άδιαφοροϋν γιά τά παιδιά, πού θά γεννιοϋνται καί θά ειναι καταδικασμένα νά ζοϋν μέσα σε ενα άθλιο περιβάλλον.
Βρισκόμαστε σέ μιά πολύ δύσκολη έποχή. Οί άληθινοί χριστιανοί εχουν περισσότερους πειρασμούς, άλλά καί αύξημένες ύπoχρεώσεις. Πρέπει v άναδεικνύονται νικητές στούς πειρασμους και συγχρόνως νά είναι τό φώς καί τό άλάτι της κοινωνίας. Καί αύτό δέν νομοθετείται άπό τήνπολιτεία. Είναι έντολή τοϋ Θεοϋ κι εχει αίώνια ίσχύ.

Τού Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση